07 lipca 2025

Alergia na kota – objawy, diagnostyka, leczenie

Specjalista alergologii i chorób wewnętrznych
5 min.
Międzynarodowe badania epidemiologiczne wskazują, że zwierzęta żyją w 47% gospodarstw domowych, z czego 23% właścicieli deklaruje posiadanie kota. Obecność zwierząt pełni ważną rolę społeczną przynosząc korzyści emocjonalne i zdrowotne. Zapewnia towarzystwo, łagodzi poczucie samotności, a w wielu przypadkach zmusza do regularnej aktywności fizycznej. Występowanie objawów alergii na zwierzę jest bardzo istotnym problemem dla właścicieli i często prowadzi do usunięcia zwierzęcia z domu.
Kot ze swoim opiekunem

Spis treści

  1. Narażenie na alergeny i częstość alergii
  2. Alergeny kota
  3. Czy wszystkie koty uczulają?
  4. Czy alergia na koty oznacza uczulenie na inne zwierzęta?
  5. Objawy alergii na kota
  6. Diagnostyka alergii na kota
  7. Leczenie alergii na kota

Narażenie na alergeny i częstość alergii

Alergia na kota jest najczęstszą alergią związaną z ekspozycją na zwierzęta. Szacuje się, że dotyczy 10-15% populacji. Dane polskie wskazują, że 12,8% osób ma dodatnie wyniki testów skórnych z alergenami kota, a objawy alergii występują u 4,3% badanych. 
Stosunkowo wysoka częstość uczulenia wynika z ciągłej ekspozycji na alergeny kocie. Są one obecne zarówno w domach mieszkalnych jak i w budynkach użyteczności publicznej, nawet w pomieszczeniach, które nigdy nie były zamieszkane przez koty. W Stanach Zjednoczonych alergeny psów i kotów stwierdza się w 90% domów, podczas gdy zwierzęta przebywają tylko w 62%. Najważniejszymi rezerwuarami alergenów w pomieszczeniach mieszkalnych są wykładziny podłogowe, dywany, zasłony i tapicerowane meble. Natomiast głównym nośnikiem alergenów do miejsc niezamieszkiwanych przez zwierzęta są ubrania ich właścicieli. 

Alergeny kota

Alergenami kota wyzwalającymi objawy u osób uczulonych są białka obecne głównie w ślinie, naskórku, łoju i moczu zwierzęcia.
Głównym alergenem kota jest białko Fel d 1, na które reaguje większość osób uczulonych. Jest ono produkowane w gruczołach ślinowych i łojowych. Liżąc sierść, koty rozprowadzają alergen po całej powierzchni ciała. Białko Fel d1 jest lekkie, przez co łatwo i długo unosi się w powietrzu i jest wdychane przez osoby przebywające w pomieszczeniach zamieszkanych przez koty. Przywiera do ubrań domowników oraz tkanin dekoracyjnych. Alergen utrzymuje się w pomieszczeniach w wysokich stężeniach nawet do 20 tygodni po usunięciu zwierzęcia. Może przez to wywoływać objawy alergii mimo braku bezpośredniego kontaktu z kotami. 

Czy wszystkie koty uczulają?

Produkcja Fel d1 jest regulowana przez hormony płciowe. Samce produkują go więcej niż samice, a kastracja istotnie zmniejsza produkcję alergenu. Obserwuje się duże różnice osobnicze w zakresie syntezy tego alergenu, przez co niektóre osobniki wywołują silniejsze objawy niż inne. Wbrew obiegowym opiniom nie istnieją jednak rasy kotów „bezpieczne dla alergików”, „hipoalergiczne” itp. Określenia te mają wyłącznie charakter marketingowy i nie są oparte na rzetelnych i powtarzalnych badaniach naukowych.

Czy alergia na koty oznacza uczulenie na inne zwierzęta?

Fel d1 jest białkiem występującym tylko u kotów. W związku z tym osoby z alergią na Fel d1 dobrze tolerują kontakt z innymi zwierzętami. Niektóre alergeny kota (np. albumina Fel d2 czy lipokalina Fel d4) są podobne pod względem budowy do alergenów innych gatunków zwierząt. Dlatego uczulenie na nie może być źródłem reakcji krzyżowych, tzn. występowania u osoby z alergią na kota objawów po ekspozycji na inne gatunki zwierząt. 
Przegląd najlepiej poznanych alergenów kota zamieszczono w poniższej tabeli.

Nazwa alergenu Typ białka Występowanie alergenu Rola alergenu w organizmie kota Częstość uczulenia
Fel d1 sekretoglobulina ślina, łój ochrona naskórka, immunomodulacja >90%
Fel d2 albumina naskórek, surowica, mocz transport substancji we krwi, utrzymanie ciśnienia osmotycznego krwi 14-50%
Fel d3 cystatyna naskórek   10%
Fel d4 lipokalina ślina białka transportowe 63%
Fel d5 immunoglobulina A ślina, surowica przeciwciała odpornościowe 20-40%
Fel d6 immunoglobulina M surowica przeciwciała odpornościowe nieznana
Fel d7 kalcyna ślina białko transportowe 38%
Fel d8 haptoglobulina ślina, pot białko surfaktantu 20%

 

Objawy alergii na kota

Objawami alergii na koty są:

  • nieżyt nosa: katar, kichanie, swędzenie i zatkanie nosa, ściekanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła;
  • zapalenie spojówek: zaczerwienienie, świąd, łzawienie oczu, uczucie podrażnienia, „piasku” pod powiekami;
  • napady astmy: duszność, kaszel, świszczący oddech, uczucie ucisku w klatce piersiowej;
  • objawy skórne: rumień, świąd, pokrzywka kontaktowa;
  • reakcje anafilaktyczne: uogólnione reakcje alergiczne o ciężkim przebiegu z objawami dotyczącymi wielu narządów jednocześnie (zmiany skórne, duszność, spadek ciśnienia tętniczego itp.).

Diagnostyka alergii na kota

Potwierdzenie uczulenia kota zazwyczaj odbywa się za pomocą testów skórnych lub badań krwi. 
Punktowe testy skórne są wykonywane w poradniach alergologicznych. Polegają na naniesieniu niewielkiej ilości roztworu alergenu na skórę, nakłuciu jej i obserwacji reakcji. Odczyt testu odbywa się po ok. 15-20 minutach od nałożenia. Badanie wymaga odstawienia doustnych leków przeciwhistaminowych na co najmniej 7 dni. 
Diagnostyka laboratoryjna polega na oznaczeniu w surowicy krwi poziomu swoistych przeciwciał IgE przeciw alergenom kota. Dokładny profil uczulenia na alergeny zwierząt jest możliwy do oceny w badaniu molekularnym Alex. W teście tym można określić, na które alergeny kocie pacjent jest uczulony (swoisty dla kota Fel d1 czy dające reakcje krzyżowe Fel d2, Fel d4). Przeprowadzenie badań laboratoryjnych nie wymaga przygotowania ze strony pacjenta – nie trzeba odstawiać leków ani pozostawać na czczo przed pobraniem krwi.
 

Leczenie alergii na kota

Jednym z elementów leczenia alergii na koty jest zmniejszenie ekspozycji na alergen. W tym celu warto przestrzegać poniższych zasad:
  1. Unikaj zarówno bezpośredniego kontaktu z kotem jak i pomieszczeń, gdzie zwierzę przebywa (dla wielu pacjentów nieakceptowalne); 
  2. Regularne sprzątaj pomieszczenia zamieszkane przez kota (odkurzanie, częste zmiany i pranie pościeli, wietrzenie);
  3. Pamiętaj o kąpaniu kota;
  4. Możesz spróbować zmniejszyć ilości alergenu Fel d1 w organizmie kota – karma zawierająca przeciwciała wiążące alergen Fel d1.
Alergię na koty można leczyć również za pomocą farmakoterapii. Polega na leczeniu choroby alergicznej, której objawy są wywoływane ekspozycją na kota (np. leki przeciwhistaminowe w pokrzywce; donosowe glikokortykosteroidy w alergicznym nieżycie nosa; wziewne glikokortykosteroidy i leki rozszerzające oskrzela w astmie itp.)
 
Immunoterapia alergenowa, zwana często odczulaniem, jest leczeniem długotrwałym, prowadzącym do przywrócenia tolerancji alergenów kota. Może być prowadzona drogą podskórną lub podjęzykową. W ostatnim czasie preparaty do odczulania na alergeny kota są jednak trudno dostępne, przez co w praktyce immunoterapia jest rzadko stosowana.

Źródła

  1. Mollecular allergology user’s guide. http://eaaci.org.
  2. K. Lis, Z. Bartuzi – Hipoalergiczny kot – czy to możliwe? Alergia Astma Immunol 2020; 25: 70-81
Zamknij