Od drugiej strony – jak pomagać bliskiej osobie z depresją?

Spis treści

Jak pomóc osobie z depresją?

• Rozmowa. Niektórzy mogą bać się rozmawiać z osobami z depresją. Często jednak jest to najprostsza i najskuteczniejsza metoda, aby pokazać, że zależy nam na drugiej osobie. Pytania: „jak się czujesz”, „zauważyłem, że ostatnio masz trudny czas, jak się z tym czujesz” tworzą bezpieczne miejsce do tego, żeby opowiedzieć o emocjach oraz trudnościach. Wskazujesz jednocześnie, że jesteś dostępny i zależy ci na drugiej osobie. Trzeba jednak pamiętać, że dawanie rad (np. zaciśnij pięści, każdy ma problemy) nie jest właściwym zachowaniem. Staraj się zrozumieć, co czuje osoba w danym momencie. 
• Pomóż znaleźć właściwą pomoc. W ostatnich latach widać znaczny wzrost świadomości tego, czym jest depresja, jak z nią pracować i gdzie szukać pomocy. Nie wszyscy mają jednak równy i łatwy dostęp do takiej pomocy. Na dole artykułu znajdziesz listę miejsc, które oferują darmowe wsparcie. 
• Zadbaj o siebie – to podstawowa zasada udzielania wsparcia innym osobom. Nie uciekaj i nie odcinaj się od emocji, także tych postrzeganych jako trudne lub negatywne. Wsłuchaj się w swoje potrzeby, zarówno fizyczne jak i psychiczne. Jeżeli czujesz, że angażowanie się w pomoc innym zaczyna cię przytłaczać, zatrzymaj się oraz zastanów nad tym, co może ci pomóc. Pomaganie innym jest trudne, a w niektórych sytuacjach wymaga postawienia granic, szczególnie w zakresie swoich możliwości i umiejętności. 
• Pamiętaj, że nie jesteś specjalistą. To psychologie, psychoterapeuci i psychiatrzy udzielają profesjonalnej pomocy. Ich wiedza oraz specjalistyczne umiejętności są dedykowane pracy z osobami doświadczającymi trudności psychicznych. Żaden kontakt nie zastąpi pracy, jaką wykonają eksperci w zakresie zdrowia psychicznego. Jeśli widzisz, że ktoś potrzebuje takiej pomocy lub sam doświadczasz trudności, skorzystaj z profesjonalnej pomocy. 

Czynniki wpływające na niekorzystanie z pomocy

• Nieprzydatne wsparcie odnosi się do sytuacji, w której osoby z objawami depresji otrzymują nieadekwatną pomoc ze strony rodziny i przyjaciół, co wiąże się z nasileniem negatywnych uczuć. Często jest to związane ze stosowaniem niewłaściwych porównań, które skutkują umniejszeniem bolesnych doświadczeń związanych z depresją (np. stwierdzając, że inni mają gorzej, a twój smutek to nic wielkiego). Innym rodzajem nieprzydatnego wsparcia są nietrafione rady (np. weź się w garść i będzie lepiej) oraz przypisywanie depresji jako efekt złego charakteru, co często jest wiązane z byciem leniwym, słabym czy niezmotywowanym. 
• Niechęć do ujawnienia depresji może w znacznej mierze wynikać ze strachu przed społeczną stygmatyzacją, a także wstydu. Pojawia się wówczas obawa o brak empatii i zrozumienia oraz bagatelizowanie stanu psychicznego. Niektóre osoby mogą przez to starać się ukrywać swoje prawdziwe emocje i trudności, co u niektórych osób przybiera formę zakładania „szczęśliwej maski” podczas kontaktu z przyjaciółmi i rodziną. 
• Niekorzystanie z pomocy (zarówno profesjonalnej jak i u bliskich) wynika m.in. z poczucia wstydu, zaprzeczenia depresji czy braku zaufania do specjalistów. Niektórzy mogą obawiać się również reakcji swojej rodziny na informację o korzystaniu z pomocy psychologa lub psychiatry. 
• Brak wsparcia może być związany z wieloma powodami. Jednym z kluczowych obszarów jest niedostrzeżenie przez bliskich objawów depresji lub wręcz ignorowania jej symptomów. Dodatkowo mogą pojawić się elementy związane z umniejszaniem problemu, np. rodzice mogą powiedzieć swojemu dziecku, że odczuwanie smutku jest całkowicie normalne i to nie powód do zmartwień mimo tego, iż stan ten utrzymuje się przez wiele tygodni i ma negatywne konsekwencje w wielu obszarach życia. 

Gdzie szukać pomocy?