Stomatologia
Endodoncja

Leczenie kanałowe najczęściej jest konieczne, kiedy dojdzie do nieodwracalnego stanu zapalnego, najgłębiej położonej tkanki zęba - miazgi. Najczęstszym czynnikiem prowadzącym do zapalenia miazgi jest głęboka próchnica, na skutek której bakterie przedostają się do wnętrza zęba. Inne możliwe przyczyny to m.in. urazy mechaniczne, zaawansowane starcie zębów, pęknięcia tkanek twardych czy odsłonięte szyjki zębowe. Niekiedy infekcja może mieć też źródło w stanach zapalnych przyzębia. Bakterie przez kanały korzeniowe mogą przedostawać się dalej, do tkanek okołowierzchołkowych (tkanek otaczające korzeń zęba w obrębie kości szczęki lub żuchwy) powodując powstawanie zmian zapalanych w tych okolicach.

Ze względu na to, że miazga jest tkanką silnie unaczynioną i unerwioną w momencie, kiedy dochodzi do jej infekcji najczęściej manifestuje się to silnym bólem o charakterze pulsującym, który może nasilać się nocą. Zdarza się jednak, że infekcja przebiega bezobjawowo i zostaje wykryta dopiero podczas badania radiologicznego.

Leczenie kanałowe polega na usunięciu zainfekowanej miazgi, dokładnym opracowaniu przestrzeni endodontycznej i jej szczelnym wypełnieniu odpowiednim materiałem. Procedura ta jest bezbolesna dzięki zastosowaniu skutecznego znieczulenia miejscowego. Po zakończeniu leczenia endodontycznego kluczowe znaczenie ma szczelna odbudowa korony zęba, która zapobiega ponownej infekcji systemu kanałowego. W zależności od stopnia zachowania własnych tkanek zęba wykonuje się odbudowę materiałem kompozytowym lub – w przypadku rozległego zniszczenia – odbudowę protetyczną, na przykład w postaci korony.